W przyszły poniedziałek w jawajskiej Dżakarcie odbędzie się kultowa impreza polonijna, największy polski festiwal pomiędzy Singapurem a Australią  pierwszy w historii Polska Festival w Indonezji !!

Absurdy prawne, proponowane zarówno przez parlamentarnych jak i tych pozaparlamentarnych, twardogłowych islamistów w Republice Indonezji, osiągają swoje kolejne szczyty.

W miniony piątek muzułmanie na całym świecie a więc również na archipelagu indonezyjskim, rozpoczęli postny miesiąc Ramadan. Jest to jedna z ważniejszych kart tutejszego kalendarza, gdyż pościć w Indonezji jak wiadomo ma kto, skoro zamieszkuje ją ponad 220 milionów wyznawców islamu. Sami Indonezyjczycy określają Ramadan terminem „Bulan Suci”, co w…

Dzisiaj indonezyjskie organizacje fundamentalistów islamskich, radykalni imamowie i wszyscy inni wpływowi, pobożni muzułmanie, domagający się uwięzienia sprawującego urząd gubernatora stolicy, Ahoka Basuki Purnamy, wyprowadzili na ulice Dżakarty tysiące rozgniewanych mężczyzn.

Na dzień jutrzejszy, czyli 4-tego listopada a.d. 2016 we wszystkich ważniejszych miastach na stołecznej indonezyjskiej wyspie Jawa oraz we pozostałych istotnych ośrodkach miejskich archipelagu, gdzie religią dominującą jest islam, zapowiadane są masowe protesty społeczne, organizowane przez koalicję radykalnych i fundamentalistycznych ugrupowań islamskich.

Chociaż mamy już XXI wiek, termin „Malaria” wciąż brzmi co najmniej porażająco, kojarząc się niechlubnie z europejskimi podróżnikami umierającymi w gorączce i cierpieniach, gdzieś w ogólnie pojętych tropikach, podczas swoich egzotycznych wypraw na tak zwane krańce świata.

Władze stolicy na czele z krewkim gubernatorem Basuki Tjahaja Purnama, nazywanym powszechnie Pak Ahok, dwoją się i troją by poprawić i usprawnić, słowem polepszyć, przemieszczanie się ulicami dwudziestomilionowego monstrum.

Sezon letni na starym kontynencie dopiero co osiągnął przysłowiowy półmetek, w Indonezji natomiast powakacyjne życie publiczne toczy się już absolutnie pełna parą.

W ubiegłym tygodniu w księgarniach pojawiła się napisana przeze mnie, wydana przez gliwickie Bezdroża, ujęta w wydawniczej formule Travelbook, książka o Bali oraz Lombok, dwóch wyspach, ikonach turystycznych Republiki Indonezji.

„Szarpana” pora deszczowa z jaką mamy do czynienia w tym roku sprzyja ponadnormatywnemu wylęganiu się komarów.

Mylił by się ten ko sadzi, iż w największym państwie muzułmańskim na świecie, w kraju w którym nominalnie ponad 90 % obywateli nie spożywa (sic) alkoholu, ruch na drogach przebiega bardziej bezkrwawo niż u nas nad Wisłą.

Czas goi rany i nie ma się czemu dziwić, iż coraz mniejszym echem odbijają się kolejne obchody rocznic zamachów na dyskoteki w balijskim kurorcie Kuta przed 13-tu laty.

Zakończył się ważny dzień dla całego świata Islamu. W dniu wczorajszym pobożni muzułmanie, jak Indonezja (i nie tylko) długa i szeroka, obchodzili, już po raz 1463-ci dzień Kurban znany również jako Idul Adha.

Indonezja skończyła waśnie 70 wiosen. Wiek to zaprawdę szacowny, chociaż jednak w kontekście państwowości, to mimo wszystko wciąż prawdę mówiąc całkiem niewiele.

Dwa razy w każdym gregoriańskim roku kalendarzowym, pobożni Balijczycy obchodzą kolorowe święta, których głównymi „bohaterami” są duchy wszystkich zmarłych przodków.

  Jeżeli ktoś jeszcze o tym nie wie, Islam również ma swój tak zwany Wieki Post. Od dwóch dni pobożni wyznawcy Allaha na Jawie, Celebesie, Borneo, Sumatrze, Lombok, Sumbie, Sumbawa oraz innych, mniej zdominowanych przez wyznawców Mahometa wyspach Indonezji, poszczą.

Dwa tysiące pięćset pięćdziesiąt dziewięć lat temu brzemienna królowa Mai Devi z pogranicza indyjsko nepalskiego postanowiła odwiedzić rodzinę i mimo wysoko zaawansowanej ciąży wyruszyła w daleką podróż poprzez góry i wyżyny dzisiejszego Nepalu.

Piękne Indonezyjki pracujące w urzędach pracy, szkołach i wszelkich instytucjach państwowych, wyciągnęły wczoraj z szaf, odkurzyły a przywdziały dzisiaj swoje galowe kebaya, by w ten sposób uczcić obchodzony 21 kwietnia narodowy dzień Kartini.